Sportkleding slecht voor het milieu?

Uit onderzoek van instituut RIKILT (onderdeel van de Wageningen UR) blijkt dat nanodeeltjes niet alleen in cosmetica voorkomen. Het instituut testte acht sportkledingstukken. In zes kledingstukken werden nanodeeltjes gevonden.

Anti-zweetgeur

Voordat je alle sportkleding nu direct weggooit; nanozilver wordt in veel verschillende sportkleding verwerkt omdat het juist die bacteriën doodt die verantwoordelijk zijn voor die nare zweetgeur. Door deze antibacteriële werking is het ook een succesvolle stof in de medische wereld; het is een bekend antibioticum.

Oplichterij

Het probleem met nanodeeltjes in sportkleding is dat zodra je je kleding wast, deze deeltjes in het water terecht komen. Dit betekent niet alleen dat het slecht is voor het milieu, maar het betekent ook dat je als consument opgelicht wordt. Een voorlichter van Natuur en Milieu: “De meeste nanosokken bijvoorbeeld, zijn na een aantal wasbeurten gewoon weer zweetsokken.” Je denkt dus dat je sokken koopt waardoor je de zweetgeur minimaliseert, maar na vijf trainingen ruiken je voeten weer net als vroeger. De onvrijwillige blootstelling aan nanozilver betekent bovendien ook dat je er eerder immuun voor wordt. Dit betekent weer dat de kans groter is dat je immuun wordt voor het antibioticum.

Zekere voor het onzekere

Een belangrijk gegeven is dat geen enkele producent op de etiketten of labels vermeldt of er nanodeeltjes in de sportkleding verwerkt zit. Die oude vertrouwde trainingsbroek en dat verwassen shirtje zijn dus waarschijnlijk een stuk beter voor je gezondheid!